Jedno z pytań w ogólnopolskiej gazecie w roku 1978 – podczas mistrzostw Polski dla kibiców – w części dotyczącej historii sportu brzmiało: Ile tytułów mistrzyni Polski w grze pojedynczej wywalczyła Jadwiga Jędrzejowska?
Tekst: Piotr Gąsiorek
Odpowiedź na to pytanie (23 tytuły) wywołała wiele kontrowersji. Po zakończeniu konkursu gazeta otrzymała mnóstwo listów i telefonów od czytelników, którzy zarzucali redakcji podanie błędnej odpowiedzi. Oponenci twierdzili, powołując się na różnorakie materiały źródłowe, że nasza najlepsza tenisistka wywalczyła 22 tytuły. Byli nawet tacy, którzy podawali że zwycięstw było aż 24.
Z prośbą o wyjaśnienie wątpliwości zwrócono się do Polskiego Związku Tenisowego do jednego z największych ekspertów w kraju w tej dziedzinie. Po dokładnym sprawdzeniu stwierdził, że Jadwiga Jędrzejowska wywalczyła jednak 23 tytuły. Triumfowała ona na turniejach w następujących latach: 1929, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 39, 45, 46, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 57, 58, 59, 61 i ostatni raz w 1964 r.
Niestety, ekspert pomylił się, bo w 1964 roku podczas 38. mistrzostw Polski, które odbyły się w Jeleniej Górze Jędrzejowska zdobyła wicemistrzostwo w finale ulegając Danucie Rylskiej z Legii Warszawa 2:6, 2:6.
Podczas weryfikacji wyników Mistrzostw Polski w tym roku przez komisję historyczną PZT (w której uczestniczył autor) okazało się, że także w roku 1948 Jadwiga Jędrzejowska zdobyła tytuł mistrzowski w grze pojedynczej. W latach 1945, 1946 i 1948 Jadwiga Jędrzejowska broniła tytułu w tzw. rundzie mistrzowskiej nie biorąc udziału w drabince głównej. O tytule w grze pojedynczej miał zadecydować mecz ze zwyciężczynią drabinki głównej, w której w finale Irmina Popławska wygrała z Marią Rudowską 6:2, 2:6, 6:2. Ostatecznie do meczu o tytuł nie doszło z powodu choroby Popławskiej. Tytuł zdobyła walkowerem Jadwiga Jędrzejowska, a wicemistrzostwo przypadło Irminie Popławskiej.
Ciekawostką jest podjęcie uchwały przez Polski Związek Lawn Tenisowy w grudniu 1937 roku o przyznaniu Jadwidze Jędrzejowskiej tytułu honorowej mistrzyni Polski na rok 1938 ze względu na to, że nie mogła wystartować w krajowym czempionacie z powodu wyjazdu do USA. Przed podjęciem tej uchwały wnioskowano nawet o to, by zrezygnować z mistrzostw kobiet w roku 1938. Rozważano też wariant rozgrywania turnieju tylko o tytuł wicemistrzyni w związku z nieobecnością Jędrzejowskiej.