Tenis w Wojsku Polskim w Poznaniu był uprawiany niemal od chwili odzyskania niepodległości Polski. Czołowym zawodnikiem tego okresu był por. Wincenty Przybylski, który zdobył od 1924 roku 9-krotnie mistrzostwo Armii.
Tekst: Piotr Gąsiorek
Od 1919 roku wojskowi grali w tenisa w Klubie Sportowego Warta Poznań – była to w owym czasie jedyna sekcja tenisowa w Poznaniu posiadająca korty.
Z zachowanych informacji prasowych wynika, że w maju 1922 roku na boisku sekcji tenisowej Klubu Sportowego Warta Poznań zostały rozegrane zawody tenisowe oficerów Dowództwa Okręgu Korpusu Poznań.
W tym też roku, jak odnotowała prasa, odbyły się także towarzyskie mecze tenisowe Warty Poznań z Klubem Sportowym 7 pułku Saperów Wielkopolskich i 7 Dywizjonu Samochodowego. Pod koniec roku odbył się jesienny turniej tenisowy D.O.K. Program turnieju obejmował grę pojedynczą i podwójną osobno dla oficerów służby czynnej i rezerwy oraz dla członków towarzystw wojskowo-wychowawczych i dla pań.
Mistrz por. Wincenty Przybylski z Poznania!
W 1924 porucznik Wincenty Przybylski z Poznania bierze udział w Warszawie na boisku Legii w turnieju tenisowym o mistrzostwo korpusu oficerskiego. W singlu wygrał por. Przybylski. Drugie miejsce zajął kpt. Gajda, trzecie kpt. St. Loth i por. Kamander.
Również rok później na obiekcie warszawskiej Legii rozegrano tenisowe mistrzostwa armii. Do rozgrywek stanęło 20 oficerów z Warszawy, Poznania, Katowic i innych garnizonów. W grze pojedynczej faworytem był zeszłoroczny zdobywca pucharu, por. Wincenty Przybylski z Poznania. Doszedł on do finału, po bardzo ciężkiej walce w półfinale z kpt. Lothem (Legia). Było to jedno z najciekawszych spotkań turnieju, a przy większej nieco rutynie i lepszej taktyce warszawianina mogło się zakończyć jego zwycięstwem. Drugim finalistą był kapitan Gayda z Katowic, który wyeliminował por. Olchowicza.
Finał miał się odbyć w sobotę o godz. 17.00, lecz ze względu na spóźnienie por. Przybylskiego na rozgrywkę, tytuł mistrza armii przyznano kpt. Gaydzie. Kapitan Gayda oświadczył jednak, że bez rozgrywki nie przyjmie ani tytułu, ani pucharu. Komisja turniejowa postanowiła poprzedni protokół (sporządzony na zasadzie obowiązujących przepisów) wyrzucić do kosza, wyznaczając ostateczne spotkanie na niedzielę.
Spotkanie to przyniosło zwycięstwo por. Przybylskiemu w stosunku 6:1, 6:4, 6:4. Gra była bardzo ciekawa, szczególnie w ostatnich setach. Zwycięzca przewyższał przeciwnika zarówno taktyką, jak i techniką gry.
Po wręczeniu przez gen. Zagórskiego nagród zwycięzcom turnieju odbyło się towarzyskie spotkanie międzyklubowe WKS Poznań i WKS Warszawa, zakończone zwycięstwem Warszawy.
Porucznik Wincenty Przybylski po raz trzeci rok później zdobył mistrzostwo armii. W turnieju brali udział wszyscy grający oficerowie – tenisiści garnizonów warszawskiego, lwowskiego, katowickiego, krakowskiego i wileńskiego. Do finału w grze pojedynczej stanęli podpłk. Żongałłowicz (Lwów) i por. Przybylski (Poznań). Po ładnej walce zwyciężył pewnie por. Przybylski w trzech setach (6:2, 6:2. 6:2).
Wojskowy Klub Tenisowy
Wiosną 1927 roku zostaje założony przez wojsko w Poznaniu własny klub tenisowego pod nazwą Wojskowy Klub Tenisowy. Jego prezesem i założycielem został ppłk. Stanisław Wojciechowski. Stworzenie klubu zajęło mu dwa lata, w tym czasie musiał przezwyciężyć trudności terenowe i finansowe. Brakowało boisk i pieniędzy, co ograniczało rozwój tego jednosekcyjnego klubu, powodowało też, iż liczba członków była ograniczona.
Wojskowy Klub Tenisowy został w 1930 roku przemianowany na sekcje tenisową WKS Poznań. Oczywiście czołowym zawodnikiem tego okresu był por. Wincenty Przybylski, który zdobył 9-krotnie mistrzostwo Armii.
